| เป็นพัฒนาการของระบอบประชาธิปไตยแผนใหม่ที่ก้าวไปตามวิถีวิวัฒน์ของระบอบ |
| ประชาธิปไตย เพราะภายใต้ระบอบประชาธิปไตยแผนใหม่ การเศรษฐกิจ
ที่ประกอบการโดย |
| เอกชนที่ถูกจำกัดการขูดรีดนั้น ไม่มีโอกาสที่จะกอบโกยเอากำไรขั้นสูงสุดหรือแม้กำไรถัวเฉลี่ย |
| อย่างเช่นที่เขาเคยได้รับในระบบทุนนิยมผูกขาดหรือระบบทุนนิยมเสรีเช่นกาลก่อน
ดังนั้นการ |
| สั่งสมทุนเพื่อขยายกิจการให้กว้างขวางออกไปจึงอยู่ในระดับต่ำ
เมื่อเปรียบเทียบกับเศรษฐกิจ |
| ในรูปแบบต่าง ๆ และเศรษฐกิจที่ดำเนินการโดยรัฐ ซึ่งนับวันมีแต่จะเติบโตยิ่งขึ้น
ๆ และนั่นก็ |
| ็หมายถึงความอุดมสมบูรณ์ของประชาชนและความร่วมมือของประชาชนต่อระบบเศรษฐกิจ |
| รูปแบบใหม่ |
| อย่างไรก็ดีการสถาปนาระบบเศรษฐกิจในรูปแบบใหม่
ที่ทุกคนเพื่อแต่ละคน และแต่ละ |
| คนเพื่อทุก ๆ คนนั้น ไม่อาจจะสถาปนาขึ้นมาได้และดำเนินไปได้เพียงด้วยอำนาจบาทใหญ่ที่ |
| ประชาชนจำต้องยอมจำนน แต่จะต้องด้วยความรู้ความเข้าใจและความศรัทธาของประชาชน |
| ต่อรูปแบบการผลิตใหม่เป็นหลักสำคัญ |
| ดังนั้นรัฐในระบอบประชาธิปไตยแผนใหม่
จึงต้องทุ่มเทไปในการศึกษาของประชาชน |
| อย่างเต็มที่ เพื่อยกระดับวัฒนธรรมของประชาชนให้สูงขึ้น
ๆ ทั้งในทางการเมือง เศรษฐกิจ และ |
| ทรรศนะสังคม จนกระทั่งประชาชนทั้งมวลมีจิตสำนึกเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันต่อความรับผิดชอบ |
| ต่อสังคมร่วมกัน และเมื่อถึงระดับนี้เศรษฐกิจที่ประกอบการโดยเอกชนก็จะเหือดแห้งไปเอง
และ |
| รวมเข้าเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับการเศรษฐกิจที่ดำเนินโดยสหกรณ์หรือเศรษฐกิจที่ดำเนินโดยรัฐ
|
| และรัฐเช่นนี้ก็คือรัฐประชาธิปไตยของปวงชนนั้นเอง |
