Un title page

กฎหมาย

กฎหมาย คือ กฎข้อบังคับหรือระเบียบของสังคมหรือรัฐ ซึ่งตราขึ้นโดยบุคคล หรือคณะบุคคล

หรือผู้แทนชนชั้นที่กุมอำนาจในทางเศรษฐกิจแห่งสังคมหรือรัฐนั้น ๆ บุคคลหรือคณะบุคคลผู้ตรากฎ

หมายออกมาบังคับประชาชนแห่งสังคมนั้น ๆ อาจจะเป็นผู้แทนของประชาชนส่วนใหญ่แห่งสังคมนั้น ๆ

อย่างแท้จริง หรืออาจจะเป็นผู้แทนของกลุ่มชนส่วนน้อยแห่งสังคมนั้น ๆ ก็ได้ ทั้งนี้ ขึ้นอยู่กับระบอบ

การปกครองของสังคมนั้น ๆ นั่นเองกล่าวคือ ถ้าการปกครองของสังคมเป็นระบอบประชาธิปไตย ซึง

หมายถึงประชาชนมีประชาธิปไตย ทั้งในทางการเมือง เศรษฐกิจ และวัฒนธรรม หรือนัยหนึ่งปวงชนมี

อธิปไตยสมบูรณ์ในการที่จะกำหนดวิถีชีวิตของเขาทั้งทางการเมือง เศรษฐกิจและวัฒนธรรม ได้ตาม

ความปรารถนาของเขาเองแล้ว นั่นก็หมายความว่าประชาชนส่วนใหญ่เป็นผู้กุมอำนาจแห่งสังคมหรือ

รัฐนั้น ๆ อย่างแท้จริง และตามเนื้อหาการปกครองเช่นนี้ ประชาชนจึงจะกำหนดผู้แทนของเขาเองได้

ตามความปรารถนาตามวิถีทางของประชาธิปไตย และเมื่อเป็นเช่นนี้ผู้แทนหรือคณะผู้แทนก็คือผู้รักษา

ผลประโยชน์ของชนชั้นแห่งสังคม ซึ่งถูกกำหนดหรือเลือกตั้งโดยประชาชนของสังคมนั้น ๆ นั่นเอง

อันหมายถึงเป็นการปกครองของประชาชน โดยประชาชนและเพื่อประชาชน

แต่ในทางตรงกันข้าม ถ้าระบอบการปกครองไม่เป็นประชาธิปไตย อำนาจในทางการเมือง

เศรษฐกิจ และวัฒนธรรม ไม่ได้อยู่ในกำมือของประชาชนส่วนใหญ่หากไปตกอยู่ในกำมือของชนกลุ่ม

น้อย ดังปรากฏการณ์ที่ผ่านมาในยุคทาส ยุคศักดินา และรวมทั้งยุคทุนนิยมในปัจจุบัน ก็เป็นธรรมดา

ที่ชนกลุ่มน้อยนิดนี้จะต้องเลือกหรือแต่งตั้งผู้แทนชนชั้นของเขาขึ้นเป็นผู้พิทักษ์รักษาผลประโยชน์ของ

ชนชั้น และก็ในขณะเดียวกันประชาชนส่วนใหญ่ซึ่งตกอยู่ภายใต้อิทธิพลทางการเมืองและเศรษฐกิจ จึง

ไม่มีโอกาสที่จะกำหนดผู้แทนและมีคณะผู้แทนชนชั้นของตนเองได้ตามปรารถนา และดังนั้น คณะผู้

แทนในสังคมเช่นนี้ก็เป็นเพียงคณะผู้แทนของชนกลุ่มน้อยเท่านั้นเอง ดังที่เป็นอยู่ในระบอบเผด็จการ

ธนาธิปไตยในขณะนี้

กล่าวแต่โดยย่อก็คือ ระบอบการปกครองของสังคมที่เป็นประชาธิปไตยเท่านั้น ประชาชนส่วน

ใหญ่จึงจะมีโอกาสมีคณะผู้แทนดำเนินกิจการทางการเมืองแทนชนชั้นของเขาได้อย่างแท้จริง และ

ระบอบการปกครองของสังคมที่ไม่เป็นประชาธิปไตย ประชาชนส่วนใหญ่จะไม่มีโอกาสมีคณะผู้แทน

พิทักษ์รักษาผลประโยชน์ของเขาเลย หากคณะผู้แทนในสังคมที่ไม่เป็นประชาธิปไตยเช่นนั้น ก็เป็น

เพียงคณะผู้แทนรักษาผลประโยชน์ของชนกลุ่มน้อยที่กุมอำนาจเศรษฐกิจไว้ในกำมือเท่านั้น ซึ่งอาจจะ

เป็นกลุ่มศักดินาหรือกลุ่มนายทุน ตามกาลสมัย หรือนัยหนึ่ง ชนชั้นใดเป็นผู้เป็นผู้กุมอำนาจในทาง

เศรษฐกิจแห่งสังคม ชนชั้นนั้นก็จะมีคณะผู้แทนดำเนินกิจการทางการเมือง เพื่อพิทักษ์รักษาไว้และนำ

มาซึ่งผลประโยชน์ของเขา

แต่อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นคณะผู้แทนของประชาชนส่วนใหญ่หรือคณะผู้แทนของชนกลุ่ม

น้อย ต่างก็มีเจตจำนงตรงกันอยู่ประการหนึ่งคือเจตจำนงที่จะพิทักษ์รักษาไว้และนำมาซึ่งผลประโยชน์

ของกลุ่มชนที่ตนเป็นผู้แทน หรือพิทักษ์รักษาไว้และนำมาซึ่งผลประโยชน์แห่งชนชั้นของตัว

ด้วยประการฉะนี้ กฎหมายที่ถูกตราออกมาโดยคณะผู้แทนของชนชั้นใดก็เป็นกฎหมายที่มี

ลักษณะและสาระเพื่อพิทักษ์รักษาไว้ และนำมาซึ่งผลประโยชน์ของชนชั้นนั้น

ดังเช่นกฎหมายในยุคทาสก็พิทักษ์รักษาไว้และนำมาซึ่งผลประโยชน์ของนายทาสเช่น กฎหมาย

แห่งบาบิลอน ซึ่งบัญญัติไว้ว่า "บุคคลหนึ่งอาจมีสิทธิ์เหนือบุคคลอีกคนหนึ่งได้เช่นเดียวกับที่เขามีสิทธิ

เหนือโคเหนือกระบือตัวหนึ่งฉะนั้น"

กฎหมายในยุคศักดินา ยุคทุนนิยม ก็เช่นเดียวกัน ล้วนแต่เป็นกฎหมายที่พิทักษ์รักษาไว้ และนำ

มาซึ่งผลประโยชน์ของพวกศักดินาและพวกนายทุนดังเช่น กฎหมายรัฐธรรมนูญ กฎหมายพรรคการ

เมือง กฎหมายเลือกตั้ง กฎหมายป้องกันการกระทำอันเป็นคอมมิวนิสต์ และกฎหมายอื่น ๆ อีกหลาย

ฉบับและหลายมาตราของไทยในปัจจุบันนี้

กฎหมายก็เช่นเดียวกับสรรพสิ่งทั้งหลายในโลกนี้ ในข้อที่ว่าไม่เป็นสิ่งคงกระพันหากย่อมแก้ไข

เปลี่ยนแปลงได้เสมอ ตามเจตจำนงของชนชั้นที่กุมอำนาจในทางเศรษฐกิจ การเมืองและวัฒนธรรม

ของสังคม

ดังนั้น การที่จะให้ได้มาซึ่งกฎหมายเพื่อพิทักษ์รักษาไว้และนำมาซึ่งผลประโยชน์แก่ชนชั้นใดชน

ชั้นหนึ่งชนชั้นนั้นจะต้องช่วงชิงอำนาจทางการเมืองให้ได้เสียก่อนเพราะอำนาจทางการเมืองเป็นปัจจัย

ประการแรกและประการสุดท้ายในการเข้ากุมอำนาจรัฐ อันเป็นหนทางเข้าสู่อำนาจทางวัฒนธรรมและ

เศรษฐกิจซึ่งจะยังผลให้ได้มาซึ่งกฎหมายที่จะรักษาผลประโยชน์แห่งชนชั้นของตน

ในยุคทาส เจ้าทาสเป็นฝ่ายกุมอำนาจรัฐ จึงตรากฎหมายออกมาเพื่อรักษาผลประโยชน์ของ

เจ้าทาส

ในยุคศักดินา เจ้าศักดินาเป็นฝ่ายกุมอำนาจรัฐ จึงตรากฎหมายออกมาเพื่อรักษาผลประโยชน์

ของเจ้าศักดินา

ในยุคทุนนิยม เจ้าสมบัติหรือนายทุนเป็นฝ่ายกุมอำนาจรัฐ จึงตรากฎหมายออกมาเพื่อรักษาผล

ประโยชน์ของเหล่าเจ้าสมบัติหรือนายทุน ดังที่เป็นอยู่ในประเทศไทยขณะนี้

ฉะนั้น หากมหาชนอันเป็นชนส่วนใหญ่ของสังคมนอนทุกข์เพราะถูกกดขี่ขูดรีดตลอดมานับแต่ยุค

ทาส ยุคศักดินา และยุคทุนนิยมในปัจจุบันต้องการมีกฎหมายเพื่อรักษาผลประโยชน์แห่งชนชั้นของตน

มหาชนก็จะต้องเจริญรอยตามเจ้าทาส เจ้าศักดินาและเจ้าสมบัติหรือนายทุน นั่นคือ การเข้ากุมอำนาจ

รัฐ และเมื่อนั้นมหาชนจึงจะมีกฎหมายเพื่อผลประโยชน์ของมหาชน และนั่นหมายถึงความอุดมสมบูรณ์

และความผาสุก ที่มหาชนพึงจะได้รับจากสังคมร่วมกัน

top

home | political | about us | contact me | link
Copy Right 2003 By suchest11@yahoo.com